Awak…saya masih terkenangkan…
Detik romantis yang telah berlalu…
Habis aje kuliah…awak sms saya…
Semata-mata nak tahu…di manakah saya…

Awak…habis kuliah…
Awak bagitau…yang awak tunggu bas dekat bus stop…
Saya fahami isihati awak...n dapat menjangkakan sesuatu…
Yang sebenarnya…awak nak jumpe saya…
Dapatlah nanti…bersua muka…
Dan pulang ke kolej bersama-sama…


Awak…ucapan terima kasih buat awak…
Kerana sudi tunggu saya…tak sangka lak…
Awak sanggup tunggu saya…biarpun tika kita bersua…
Masih segan…dan malu-malu…
Untuk berbicara…antara kita…

Awak…saya rasa pelik…
Kenapalah…dekat bus stop juga kita mesti bersua muka…
Mungkinkah di sini…bermulanya bibit-bibit cinta…
Di antara dua hati…yang saling sudah terpaut…

Awak…pernah satu petang…
Awak tunggu saya dekat bus stop…
Kebetulan hari nak hujan…so saya suruh awak balik dulu…
Biarpun waktu itu…saya dah pun nak keluar dari kelas…
Saya kata…awak baliklah dulu…
Nanti kena hujan…demam pulak nanti…
Biar saya sorang aje yang kena hujan…
Awak pulak kata…kesian lak pada saya…
Dan awak buat keputusan nak tunggu saya…
Saya berkeras suruh awak balik…
Dengan alasan lambat lagi keluar…
Akhirnya awak akur…

Awak…saya terpaksa bagi alasan…
Yang saya masih dalam kelas…dan lambat lagi kuliah habis…
Semoga awak balik dahulu…biarpun pernah satu ketika…
Saya sedang menuju ke bus stop…

Awak…suatu petang…
Hari yang berikutnya…kuliah saya habis awal…
Kebetulan awak pulak…baru habis presentation…
Awak sms saya lagi…just to tell awak ada dekat bus stop…
Kerana awak tahu…kuliah saya habis awal…
Saya bagi alasan nak jumpe lecturer…
Untuk berbincang pasal projek…
Biarpun saya…sudah hampir dengan awak…
Bas sampai…saya nampak awak naik bas…
Tapi saya tak nak naik…biarpun sempat untuk berbuat demikian…
Lepas awak naik…saya terus sms awak…
Bagitau yang saya ada dekat bus stop…
Cuma awak aje yang tak nampak…
Awak sms saya balik…awak kata kenapa tak tegur saya…
Saya cakap takut…bermulanya adegan…
Kuch Kuch Hota Hai…kat sini nanti…

Awak…maafkan saya…
Kerana berbuat demikian…yang sebetulnya…
Saya pun tak faham…kenapalah saya takut…
Untuk berhadapan dengan cinta…

Awak…untuk mengelakkan awak berkecil hati…
Saya bagi alasan…agar awak banyakkan bersabar…
Kerana masa masih panjang…biarlah ia yang menentukan…
Hala tuju hubungan kita…

Awak…1 April hari April Fool…
Saya masih ingat…macam mana saya kenakan awak…
Malam tu saya sms awak…biarpun ketika itu…
Awak berada di kolej kawan awak…
Kerana sibuk nak siapkan…2 projek yang masih belum siap…
Sedangkan hari presentation…dah dekat…

Awak…saya cakap pada awak…
Nak bagitau satu rahsia…yang telah lama saya pendamkan…
Tapi saya buat seolah-olah berat…untuk memberitahu segalanya…
Awak mendesak…kerana kebimbangan…
Akhirnya saya bagitau juga…
Kononnya saya nii…bukanlah lelaki yang baik…
Kerana telah melakukan kesilapan besar…
Dan mungkin juga telah memainkan perasaan awak…

Awak…saya bagitau pada awak…
Yang sebenarnya…saya dah bertunang…
Dan akan melangsungkan perkahwinan tak lama lagi…
Saya mintak maaf pada awak…
Dan suruh awak lupakan saya…

Awak…selepas itu…
Awak terus telefon roommate…
Kerana ingin mengadu kepadanya…
Sambil bercakap awak menangis…
Hinggalah sampai…kehabisan kredit…
Lepas tu awak…matikan handphone…
Awak menangis sepuas-puas hati…
Sampai bengkak mata awak…
Sungguh tragis malam itu…
Sambil buat kerja depan komputer…
Sambil air mata berlinangan…
Kat pipi awak…yang comel tu…

Awak…kawan-kawan awak…cuba tenangkan awak…
Semuanya marah…pada saya…
Awak…2 jam selepas itu…
Saya sms awak…kerana rasa tak sedap hati…
Dan menyatakan…itu semua cumalah April Fool…
Nasib baik laa…awak on balik handphone awak…
Kalau tak tak tahu laa…ape yang akan terjadi nanti…

Awak…awak tanya pada saya…
Betul ke semua ini…hanyalah sekadar…
Satu gurauan…ataupun ianya benar-benar terjadi…
Saya menegaskan ianya hanyalah satu gurauan…
Buat awak yang amat saya sayangi…

Bersambung…