Awak…awak dan saya ni…nama aje bercinta…
Tapi kita tak pernah…keluar makan bersama…
Mungkin kerana cinta kita…terlalu pantas…
Hingga mendahului…segala-galanya…
Orang lain dating dulu…baru start bercinta…
Tapi kita lak sebaliknya…

Awak…sebenarnya saya pun segan…
Nak ajak awak keluar…temankan saya…
Walaupun pernah saya nyatakan…
Ini bukanlah cinta pertama saya…
Awak…ketahuilah hati ini…
Walaupun saya kata…awak bukanlah…cinta pertama saya…
Tapi tak bermakna…saya ni banyak pengalaman…
Dalam percintaan…

Awak…saya mahu awak tahu…
Selama ini…saya hanya pernah jatuh cinta…dan terus jatuh cinta…
Tapi saya hanya memendam rasa…
Saya tak pernah luahkan…isihati ini…
Kerana saya rasa…itu hanyalah sekadar…
Cinta monyet…yang senantiasa mengganggu…
Minda pelajar…

Awak…masa sekolah rendah dulu…saya pernah sukakan seseorang…
Kalau tak silap saya…masa tu saya darjah 3…
Dia lak satu class ngan saya…tapi saya tak pernah bagitau…
Pada dia…dan sememangnya saya takkan bagitau…
Pasal saya ikut pesan mak dan cikgu…
Jangan main pakwe-makwe…masa sekolah…
Lagi pun masa tu…saya nii masih budak-budak lagi…
Langsung tak tahu…pasal cinta…
Dan saya jugak…malu dengan perempuan…
Tapi saya masih ingat…ade sorang budak perempuan lain…
Dalam class yang sama…dia kata saya nak kat dia…
Pernah satu ketika…dia datang dari belakang…
Tanpa saya sedari…dia cuba peluk saya…
Tapi saya tak merelakan…lantas saya terus tolak dia…
Hahaha…tak sangka gak ade jugak kanak-kanak lain…
Yang punyai perasaan suka…pada seseorang…
Ingatkan saya sorang aje…dan bila saya teringat balik…
Pada masa sekarang…terfikir juga saya…
Rupanya ramai insan-insan kat dunia nii…
Yang pernah jatuh cinta masa zaman kanak-kanak dulu…
Tapi cinta tu sume…tak leh pakai langsung…

Awak…bila saya masuk sekolah menengah…
Saya dah tak berpeluang…jumpe dia lagi…
Saya sekolah kat lain…dia sekolah kat lain…
Saya pun tak tahu…dia sekolah katner…

Awak…masa saya form 3…pernah saya…
Berkenalan…dengan seorang gadis…
Kebetulan dia mempunyai seorang kakak…
Yang juga mengenali…diri saya…
Tapi saya tak sempat luahkan isihati ini…
Kerana dia dah cabut…pergi sekolah lain…
Saya ambil keputusan…hentikan aje…niat saya ini…
Akhirnya saya ketahui juga…ianya cumelah sekadar…
Menjadi pujaan…buat sementara waktu…
Kerana saya pasti…it’s still cinta monyet…

Awak…masa saya form 4…
Kenalan saya tu…dah tukar sekolah…
Lama-kelamaan…terus lost contact…
Sekali fikir…nasib baik jugak dia tukar sekolah…
Sekurang-kurangnya…saya tak terjebak…
Ke dalam kancah…percintaan remaja…
Yang hanyalah bersifat sementara…

Awak…bila masuk form 5…sekali lagi saya diduga…
Saya mula tertarik…pada seorang gadis lain…
Gadis tu sangat comel…setiap lelaki yang terpandang wajahnya…
Pasti terpesona…dengan kecantikan yang dimilikinya…
Dan saya nampak si dia ader potensi…
Untuk menjadi kekasih saya…
Pada suatu hari nanti…kerana dia boleh diibaratkan…
Seperti kain putih…yang sedang menanti…
Seorang pelukis…untuk mencorakkannya…
Kerana dia masih muda…baru form 1…
Saya jadikannya…adik angkat saya…
Tapi lastly…lepas tamat sekolah…lama-kelamaan…
Kami lost contact…pasal saya fikir…saya taknak rosakkan mindanya…
Saya taknak emosinya terganggu…
Dan saya taknak pelajarannya terabai…
Lagipun pada masa itu…saya tak suka…untuk terus mencuba…
Bagi sesuatu…yang belum pasti lagi…

Awak…mungkin juga saya masih berpegang…pada kata-kata cikgu…
Awak…cikgu kata…kat sini hanyalah tempat…
Untuk menempa kejayaan…dan menuju cita-cita…
Ke puncak menara gading…dan bukannya tempat…
Untuk bercinta…I luv u…and u luv me…
Kalau awak semua nak bercinta…bercintalah kat universiti nanti…

Awak…masa di universiti…
Satu keajaiban telah berlaku…mungkin juga hanyalah secara kebetulan…
Tapi pada saya…itu semuanya kuasa Tuhan…
Yang menjadikan dunia yang begitu besar ini…
Bagaikan sebuah medan yang kecil…pada kita…

Awak…kalau awak nak tahu…
Sebelum saya dengan awak…saya telah terjumpe…
Dengan kakak pada gadis…yang menjadi kenalan saya…
Masa form 3 dulu…kebetulan dia pun satu kolej dengan saya…
Kami sempat berborak…dan saling bertanya khabar…

Awak…selepas tu…saya terjumpe pulak…
Dengan gadis…yang pernah saya suka…
Masa sekolah darjah 3 dulu…dan yang paling saya terkejut…
Dia pun satu kolej dengan saya…tapi saya tak nak tegur dia…
Saya buat-buat tak kenal dia…

Awak…dalam team silat lak…
Saya terjumpe…ngan sorang gadis…
Wajahnya adelah mirip skit-skit…gadis yang pernah menjadi…
Adik angkat saya…masa form 5 dulu…orang kata aper…
Sama tapi tak serupa…
Tapi apa yang pasti…dia mengingatkan saya…
Pada kisah lama…

Awak…pada mulanya…saya wat biasa aje…
Lepas tu…masuk semester 2…saya mula tertarik padanya…
N saya cakap pada diri sendiri…
Why not kau cuba tackle dia…bukankah skang nii masa yang sesuai…
Lagipun kau belum ader awek lagi…

Awak…nak jadikan cerita…
Pada suatu hari…saya dapat senarai nama…
Orang yang berjawatan…dalam team kami…
Dan dalam senarai tu…ade nama dia…dan phone number sekali…
Saya pun aper lagi…pucuk dicita…ulam mendatanglah…

Awak…tak lama kemudian…
Saya start mengayat dia…n dia bagi respon…
Saya tanya dia…dah ader boyfriend ke lum…
Dia kata takder…dah putus…dia yang lari…
Tinggalkan saya…
Saya tanya aper puncanya…n dia bagitau puncanya…
Katanya…orang dah tak suka saya…n macam-macam alasanlah dia bagi…
Dia kata…saya nii kuat mengamuk…

Awak…takut lak rasa…saya nak ngorat dia…
Manelah tahu…kot-kot betul dia kuat mengamuk…
Kalau ader tak kena sikit…
Mati saya nanti…disilatkannya…

Awak…pernah dia tanya pada saya…
Kenapa awak…nak berkenalan dengan saya…
Saya kata…pasal wajah awak…seiras kekasih saya dulu…
Dan dia kata…alah…takyah nak tipulah…
Ramai dah yang kata macamtu…itu taktik…
Nak ngorat perempuanlah tu…

Awak…saya menafikan…aper yang diperkatakan…
Saya kata betul…kalau awak tak caya…terpulanglah…
Awak…tak lama kemudian…saya ambik keputusan…
Untuk meluahkan isihati ini…saya kata kat dia…
Saya sukakan awak…

Awak…dia kata…jangan berharap sangat…
Dan buat masa sekarang…saya tak boleh terima awak…
Tapi nasib baiklah dia jujur…
Akhirnya dia…berterus-terang pada saya…
Yang dia dah kembali semula…pada boyfriend dia…
Saya pun nak kata aper lagi…terpaksalah berputih mata…

Awak…masuk semester 3…
Saya jumpe awak…AWAK yang sebenar-sebenarnya AWAK…
Tapi cinta saya pada awak nii…
Berlainan daripada cinta-cinta saya sebelum ini…
Kerana ianya hadir tanpa saya sedari…
Dan saya terasa…seolah-olah awak dan saya…
Memang ditakdirkan bersama…dan mungkin juga jodoh saya nanti…

Awak…ketahuilah…
Masa saya mula jatuh cinta pada awak…
Saya rasa…hati ini bagaikan disentap dengan kuatnya…
Tidak seperti sebelum ini…

Awak…saya dapat rasakan aura cinta pada kali ini…
Sangat berlainan…kerana getaran cinta yang dialami…
Sungguh kuat…saya dapat rasakan…
Yang ianya…telah meresap masuk…
Dengan sedalam-dalamnya…di lubuk sanubari ini…
Dan akhirnya saya merelakan…
Hati ini…tuk terima awak seadanya…


tamat

Awak…dulu pernah saya nyatakan…
Dalam hati ini…ade sedikit kegusaran…
Mungkinkah kegusaran ini…sedikit demi sedikit…
Akan menjelma…dan menjadi realiti hidup…
Dalam jangka masa…yang terdekat ini…

Awak…sejak kebelakangan ini…
Awak jarang sms saya…saya pun tak tahu…apelah sebabnya…
Mengapa awak kini…berlainan tingkah laku…
Tidak seperti hari-hari biasa…



Awak…hati ini terasa sesuatu…
Mungkinkah awak telah berubah hati…
Mungkin juga awak…hanyalah sekadar…
Mempermainkan perasaan saya…selama ini…

Awak…hati ini makin bimbang…
Dengan perubahan…pada diri awak…
Namun…saya wat cam biasa aje…
Dan saya ambil keputusan…tak sms awak lagi…

Awak…suatu hari…
Awak sms saya…sampai dua tiga kali…
Tapi saya tak balas satu pun sms awak tu…
Kononnya nak merajuk…moga awak pujuk saya…

Awak…petang tu awak sms saya lagi…
Awak kata hari ini…awak takut nak sms saya…
Dan awak juga tanya…pada saya…
Awak marahkan saya ke…saya ade buat ape-ape yang awak tak suka ke…
Yang menyebabkan…awak marah pada saya…
Saya mintak maaf…jika saya ade melakukan ape-ape yang awak tidak suka…
Lantas saya membalas…taklah…saya tak marahkan awak…
Takder sebab saya nak marahkan awak…
Cume…entahlah sejak kebelakangan ini…
Hati ini menjadi resah…dan mudah tersentuh…
Mungkin kerana kenangan silam…
Yang masih menghantui diri ini…

Awak…saya taknak kehilangan awak…
Saya taknak sejarah lama berulang kembali…
Kali ini…saya tak sanggup lagi…
Kehilangan cinta…dalam hidup ini…


Awak…awak kata pada saya…
Awak nii sensitif sangatlah…saya takderlah lupekan awak…
Cume kebelakangan nii…saya sibuk sikit…
Banyak kerja…nak kena buat…
Saya mintak maaf…kerana menyebabkan awak susah hati…

Awak…maafkan saya kerana bersikap begitu…
Saya telah buruk sangka…pada awak…
Entahlah…saya pun tak tahu…
Mengapa diri ini…begitu mudah tersinggung…

Awak…sejak dari itu…
Hubungan kita kembali ok…
Saya pun dah cuba kurangkan…sifat sensitif saya ini…
Semoga hubungan kita…terus mekar terjalin…
Bagai air terjun…yang tidak mungkin terhenti…

Awak…suatu malam…awak kata pada saya…
Bosannya malam nii…takder benda nak saya buat…
Saya tengah berdiri...kat koridor kolej nii…
Takder sape-sape kat sini…cume saya sorang-sorang aje…
Sambil ambil angin malam…sambil saya memandang…
Bintang-bintang dilangit…
Awak lak ade katner skang nii…
N tengah watpe tu…

Awak…saya cakap kat awak…
Saya ade kat kolej kawan saya nii…
Tengah wat kerja sikit…n awak kata…
Eeee…awak!! Awak dah dekat dengan saya tu…
Blok saya kat depan nii aje…depan blok kawan awak tu…
Blok yang atas bukit tu...blok sayalah tu...
Takpelah awak teruskan wat kerja ya…
Saya taknak kacau awak…

Awak…saya bilang pada awak…
Is ok…takpe…saya pun tengah relaks nii…
Kawan saya lak yang ganti…wat kerja tu…
Saya tanya awak…tak sejuk ke…
Berdiri sorang-sorang kat luar tu…
Ade banyak bintang ke malam nii…
Ke awak tengah kira bintang tu…

Awak…awak bagitau…
Angin malam tu memang sejuk…saya suka hirup angin malam…
Walaupun sejuk…tapi ianya sungguh menyegarkan…
Malam ni saya nampak…ade banyak jugak bintang di langit…
Maybe saya tengah kira bintang ni kot…ahakks!!
Tapi saya nampak…ade satu bintang tu…
Sedang berkelipan…dan bintang itulah awak…
Awak sentiasa menghiburkan…
Hati saya ini…dan saya sentiasa…
Rindukan awak…

Awak…pada waktu petang kebiasaannya…
Lepas balik dari class…awak mesti sms saya…
Tapi malam lepas mandi…baru saya balas…
Pasal saya…pergi main takraw…
Handphone saya…saya tinggal kat bilik…
Awak...pernah suatu petang…
Awak sms saya…kebetulan saya lum keluar lagi…
Ke gelanggang takraw…
Dan pada masa tu…hari lak nak hujan…
Awak pesan pada saya…janganlah pergi main takraw…
Awak kata bahaya…nanti jadi ape-ape lak kat awak…susah nanti…
Saya kata…jangan bimbang…
Saya akan berhati-hati…masa main nanti…
Kalau hujan turun…saya berhenti main…

Awak…caring nya awak pada saya…
Tak sangka lak saya…ade jugak orang yang ambil berat…
Tentang saya kat sini…dalam hati saya kata…
Sayang jugak ya awak…pada saya…

Awak…awak telah mengajarkan saya…
Akan erti cinta dan hidup ini…dan percayalah awak…
Awaklah inspirasi saya…dalam mengharungi liku-liku…
Hidup ini…

Awak…sebelum ini...saya tak pernah pun…
Merasa bahagia…seperti sekarang ni…
Tidak saya duga…wajah yang selama ini saya pendamkan…
Rupa-rupanya akan menjadi…
Gadis idaman saya…

Awak…kini sudah hampir…semusim berlalu…
Hubungan kita berjalan lancar…tanpa sebarang masalah…
Saya panjatkan kesyukuran…ke hadrat Ilahi…
Moga-moga hubungan kita nii…
Akan terus kekal…dan mekar mengharum
Buat selamanya…

Bersambung…

Awak…terlalu banyak perkara…
Yang membuatkan saya…terpikat pada awak…
Awak…awak kata…bila kita bersatu nanti…
Dah dapat baby nanti…kita sama-sama jaga…
Kerja rumah…kita sama-sama buat…
Tapi…kalau tengah malam…
Baby menangis…awak kena bagi susu…
Pasal awak…selalu tidur lambat…
Saya cakap…ooo banyak cantik…mana boleh camtu…tak adil…
Kita sama-sama gilir jaga laa…baru adil…
Silap pulak saya cakap macamtu…
Sepatutnya saya kata…saya tak leh bagi susu…
Pasal saya takde susu…hanya awak sorang saja…
Yang ade susu…kan susu ibu baguz untuk baby…
So…leh laa saya tidur nanti…

Awak…awak tanya pada saya…
Ape makanan kegemaran saya…saya bagitau…
Awak kata…awak pandai masak semua tu…
Kerana awak…dah biasa memasak…

Awak…awak juga pernah ceritakan…
Yang awak…selalu tolong mak…buat kerja umah…
Awak jugak…mencerminkan diri awak…
Sebagai seorang yang rajin…awak kata…
Sebagai seorang wanita…awak amat memahami…
Susah payah…dan penat lelah mak awak…
Dalam menguruskan…hal ehwal rumahtangga…
Awak kata…awak kesian tengok mak awak…kerana buat banyak…
Kerja umah…sebab itu awak kena tolong mak awak…
Dan sebab itu…saya suka awak…

Awak…awak juga melambangkan…
Seorang perempuan…yang berpegang pada agama…
Awak bersopan…dan pakai pakaian yang tutup aurat…
Awak jugak…pernah peringatkan saya…
Awak kata…bangun!!...sembahyang subuh…
Dan sebab tu saya…jatuh hati pada awak…

Awak…bila pagi aje…awak tanya saya…
Dah mandi ke belum…awak cakap…awak dah mandi…
Dah siap cantik-cantik…pakai bedak wangi-wangi…
Lepas nii…nak gi kuliah…
Awak kata pada saya…awak mesti tak mandi lagi nii…
Bau busuk!!…tapi walaupun awak busuk…
Awak tetap dihati saya…
Saya kata…ooo…dah mandi…dah wangi yerr…bolehlah saya peluk awak…
Awak kata…eee…taknaklah!!...
Saya dah mandi nii…dah pakai wangi-wangi nii…
Nanti melekat lak bau busuk awak tu kat saya…

Awak…satu malam…saya sorang-sorang kat bilik…
Kawan-kawan lak…takde sorang pun datang…
Roommate pulak dah balik kampong…
Saya boring…so saya dengar lagu…
Masa dengar lagu…saya teringatkan awak…
Pasal liriknya…sama cam kisah kita…
Awak…tak semena-mena saya hantar voice sms…
Buat awak yang dirindui…
Dalam itu…saya nyanyikan satu keratan lagu…buat awak…
Yang bunyinya cam gini…
Sejak ku lihat dirimu…ku telah tergoda…
Jiwaku mula berubah…dan terus dilemma…
Oleh kerana dirimu yang selalu bermanja…
Membuat hatiku terpikat dengan kesetiaannya…
Oh mengapa diriku selalu merinduimu…
Aku mencintaimu…harap engkau begitu…
Janganlah engkau mengecewakan impianku…
Kerana hatiku…adalah milikmu…

Awak…awak kata sedap saya nyanyi…
Pandai awak nyanyi…dan awak jugak kata…
Terima kasih…pasal sayangkan saya…

Awak…saya tak mungkin dapat lupakan…
Diri awak yang satu…kerana awak telah memberikan…
Banyak kenangan manis…
Sejak pertemuan kita yang pertama…

Awak…saya masih ingat…
Masa saya kena jaga kete…kat galeri kete…
Awak sms saya…tanya saya dah tidur ke belum…
Saya jawab nak tidur dah ni…
Tapi saya tidur dalam kete…
Awak ejek saya…awak kata best ke tidur dalam kete…
Baik saya…dapat tidur atas tilam yang empok…
Sambil memeluk bantal…
Saya kata kat awak…peluklah bantal busuk awak tu…
Mesti banyak peta dunia kat bantal tu kan…n awak menafikan…
Awak…lepastu awak kata…jaga baik-baik kete tu…
Nanti hilang lak…manalah tahu kot-kot saya datang curi satu ke…
Saya bilang kat awak…datanglah kalau berani…
Saya rasa awak nak kuar bilik ke tandas…
Pun awak tak berani…
Awak kata…mana awak tahu nii…
Pasal saya memang macamtu…

Awak…satu malam…
Awak nak ke bilik kawan awak…kerana nak pinjam cd…
Gara-gara nak siapkan projek…biarpun dah dekat kul 3 pagi…
Awak sms saya…awak kata awak takut…pasal bilik dia…
Kat blok yang lain…dahlah tu…jauh jugak kena jalan kaki…
Dan awak terpaksa lalu…ikut jalan yang gelap…
Saya pun usik awak…saya kata…
Masa jalan…awak jangan pandang belakang…
Nanti awak akan menyesal…
Awak tanya kenapa lak…saya jawab…
Nanti datang sorang makcik tua…ikut belakang awak…
Sambil bawak sebiji bakul…dalam bakul ade karipap…
Dia mesti paksa awak tengok karipap dia…lepastu suruh beli…
Sebaik aje awak bukak bakul tu nanti…awak nampak…
Ade satu kepala…yang lehernya putus berlumuran darah…

Awak…lepastu awak kata…
Saya tak percayalah…awak tu sajelah tu…nak takutkan saya…
Saya cakap betul…kalau tak caya…
Cubalah pandang belakang masa jalan nanti…
Dan awak tak tahu ke…yang kolej awak tu memang berhantu…
Sebelum nii dah ramai yang kena tau…

Awak…lepastu awak mula takut…
Awak kata…awak…janganlah macamni…awak janganlah usik saya…
Berlari-lari awak masa nak ke…bilik kawan awak tu…
Saya tergelak mengenangkan gelagat awak…
Tak sangka lak…awek saya nii penakut jugak orangnya…

Awak…awak kata…
Awak kena hantar balik cd tu jap lagi…seram nak turun balik…
Kesian tengok awak…saya kata…takde papelah…saja je usik awak…
Kalau betul pun ade…buat ape nak takut…
Dia pun makhluk ciptaan Tuhan jugak…


Bersambung…

Awak…telah saya memohon maaf…
Di atas segala…yang terjadi…
Mengetahui hakikat yang sebenarnya…
Awak sudi memaafkan diri ini…

Awak…sungguh kejam rasanya…
Apa yang telah saya lakukan…saya dapat bayangkan…
Betapa tertekannya awak…pada malam itu…
Dahlah 2, 3 hari tak cukup tidur…
Malam tu stay up lagi…semata-mata nak siapkan projek…
Saya pulak mengejutkan awak…dengan gurauan April Fool…
Yang ideanya…sememangnya giler…
Saya rasa sungguh kesal…
Kalaulah saya tahu nak jadi begini…saya takkan buat macamtu…
Kerana saya langsung tak menyangka…
Yang awak sanggup menangis…kerana saya…
Hinggakan mata awak yang besar tu…
Bisa menjadi bengkak…
Dan bertambah besarlah mata awak tu…

Awak…awak kata pada saya…
Tu lah awak…sapa suruh kenakan saya…kan dah jadi macamni…
Masa nak kenakan saya…awak tak fikirpun…
Awak nii teruklah…saya ingatkan betul-betul tadi…
Habis semua…kawan-kawan panik…dan cuba pujuk saya…
Tapi takpelah ade rahmatnya juga…awak kenakan saya…
Kerana sekarang…saya pasti yang saya benar-benar sayang…
Pada awak…kalau tak…masakan saya boleh menangis…

Awak…semalaman…saya tak lena…
Kerana terkenangkan diri awak…saya masih rasa bersalah…
Kerana menyebabkan awak menangis…
Biarpun awak…telah memaafkan saya…
Tapi terasa masih belum memadai…

Awak…pagi keesokan harinya…
Saya beranikan diri…untuk menelefon awak…
Buat pertama kalinya…biarpun diri ini terasa gugup…
Oleh kerana hati…masih tak tenang…
Saya beranikan juga…dail number awak…

Awak…017-5xxxxxx…percubaan pertama…
Just 3 second…terus berdering…
Lama jugak…saya menunggu…
Akhirnya awak…jawab juga…
Awak…kedengaran sayu suara awak…
Tidak seperti…hari-hari biasa…
Macam orang demam…pun ade…
Yang pasti…suara awak…macam budak kecik…
Baru lepas menangis…

Awak…kalau awak nak tahu…
Cute lah…suara awak macam itu…
Dan awak buat hati saya cair…
Secairnya-cairnya…macam susu cair…

Awak...masa tu…saya rasa sungguh tersentuh…
Dan amat mengasihani…diri awak…
Lantas saya terus…lafazkan hajat…
Memohon maaf…sebanyak mungkin…

Awak…awak kata is ok…just small matter…
Ade rahmatnya…awak kenakan saya…
Awak juga kata…sekali fikir…lawak laa pulak…
Dan saya pun tak sedar…macam mana…saya boleh menangis…
Semua kawan-kawan…gelakkan saya…

Awak…saya kata…saya tak terlintas pun…
Nak wat camtu…pada awak…
Ini semua…idea kawan saya…
Tapi sekali fikir…ok gak idea nii…
Boleh jugak saya uji…sejauh mana…
Awak menyayangi…diri ini…

Awak…saya kata pada awak…
Saya pun sayang…pada awak…
Dan selalu…merindui awak…
Kalau awak nak tahu…tangan saya menggeletar…
Masa nak…telefon awak…

Awak…saya masih teringatkan…
Kata-kata awak tempoh hari…
Bahawa hati ini…dah awak rampas…
Bila saya kata…saya rindu awak…saya sayang awak…
Awak kata…padan muka awak…
Sapa suruh awak bagi hati awak…kat saya…
Dan awak jugak kata…saya takkan serahkan balik…
Hati awak ini…kerana bukannya senang nak dapat…uwekkk!!

Awak…awak juga ade kata…
Awak harapkan kita…ade jodoh nanti…
Saya tersentak…lantas tergamam…
Betul ke ape yang awak cakap ini…serius ke awak…
Biar betul…kenapa cinta kita begitu pantas…
Pantas seperti kilat…walhal kita baru aje kenal…
Pada semester ini…

Awak…awak buat kepala saya pening…
Memikirkan kata-kata awak…
Awak…saya rasa cam tak percaya…
Saya kebinggungan…sukar tuk memahami…
Hubungan kita…leh sampai ke tahap ini…
Sungguh mendadak hubungan kita…
Seperti mendadak popularnya Mawi…selepas menang AF3…

Awak…masa awak katakan…
Yang awak…dah mula sayang pada seseorang itu lagi…
Saya dah mula rasa…seram sejuk…
Betul ke…seorang perempuan leh meluahkan…
Perasaan cintanya…pada seorang lelaki…
Dengan begitu mudah…dan begitu pantas…

Awak…saya tak sangka…
Yang awak boleh menaruh…harapan yang tinggi…
Pada hubungan kita…namun walaupun begitu…
Saya rasa…kita dah tak boleh…berpatah balik…
Kerana masing-masing…telah meluahkan…
Apa yang terbuku…dalam hati…
Biarpun masih ade…sedikit kegusaran…dihati saya ini…


Bersambung…