Awak…saya masih terkenangkan…
Detik romantis yang telah berlalu…
Habis aje kuliah…awak sms saya…
Semata-mata nak tahu…di manakah saya…

Awak…habis kuliah…
Awak bagitau…yang awak tunggu bas dekat bus stop…
Saya fahami isihati awak...n dapat menjangkakan sesuatu…
Yang sebenarnya…awak nak jumpe saya…
Dapatlah nanti…bersua muka…
Dan pulang ke kolej bersama-sama…


Awak…ucapan terima kasih buat awak…
Kerana sudi tunggu saya…tak sangka lak…
Awak sanggup tunggu saya…biarpun tika kita bersua…
Masih segan…dan malu-malu…
Untuk berbicara…antara kita…

Awak…saya rasa pelik…
Kenapalah…dekat bus stop juga kita mesti bersua muka…
Mungkinkah di sini…bermulanya bibit-bibit cinta…
Di antara dua hati…yang saling sudah terpaut…

Awak…pernah satu petang…
Awak tunggu saya dekat bus stop…
Kebetulan hari nak hujan…so saya suruh awak balik dulu…
Biarpun waktu itu…saya dah pun nak keluar dari kelas…
Saya kata…awak baliklah dulu…
Nanti kena hujan…demam pulak nanti…
Biar saya sorang aje yang kena hujan…
Awak pulak kata…kesian lak pada saya…
Dan awak buat keputusan nak tunggu saya…
Saya berkeras suruh awak balik…
Dengan alasan lambat lagi keluar…
Akhirnya awak akur…

Awak…saya terpaksa bagi alasan…
Yang saya masih dalam kelas…dan lambat lagi kuliah habis…
Semoga awak balik dahulu…biarpun pernah satu ketika…
Saya sedang menuju ke bus stop…

Awak…suatu petang…
Hari yang berikutnya…kuliah saya habis awal…
Kebetulan awak pulak…baru habis presentation…
Awak sms saya lagi…just to tell awak ada dekat bus stop…
Kerana awak tahu…kuliah saya habis awal…
Saya bagi alasan nak jumpe lecturer…
Untuk berbincang pasal projek…
Biarpun saya…sudah hampir dengan awak…
Bas sampai…saya nampak awak naik bas…
Tapi saya tak nak naik…biarpun sempat untuk berbuat demikian…
Lepas awak naik…saya terus sms awak…
Bagitau yang saya ada dekat bus stop…
Cuma awak aje yang tak nampak…
Awak sms saya balik…awak kata kenapa tak tegur saya…
Saya cakap takut…bermulanya adegan…
Kuch Kuch Hota Hai…kat sini nanti…

Awak…maafkan saya…
Kerana berbuat demikian…yang sebetulnya…
Saya pun tak faham…kenapalah saya takut…
Untuk berhadapan dengan cinta…

Awak…untuk mengelakkan awak berkecil hati…
Saya bagi alasan…agar awak banyakkan bersabar…
Kerana masa masih panjang…biarlah ia yang menentukan…
Hala tuju hubungan kita…

Awak…1 April hari April Fool…
Saya masih ingat…macam mana saya kenakan awak…
Malam tu saya sms awak…biarpun ketika itu…
Awak berada di kolej kawan awak…
Kerana sibuk nak siapkan…2 projek yang masih belum siap…
Sedangkan hari presentation…dah dekat…

Awak…saya cakap pada awak…
Nak bagitau satu rahsia…yang telah lama saya pendamkan…
Tapi saya buat seolah-olah berat…untuk memberitahu segalanya…
Awak mendesak…kerana kebimbangan…
Akhirnya saya bagitau juga…
Kononnya saya nii…bukanlah lelaki yang baik…
Kerana telah melakukan kesilapan besar…
Dan mungkin juga telah memainkan perasaan awak…

Awak…saya bagitau pada awak…
Yang sebenarnya…saya dah bertunang…
Dan akan melangsungkan perkahwinan tak lama lagi…
Saya mintak maaf pada awak…
Dan suruh awak lupakan saya…

Awak…selepas itu…
Awak terus telefon roommate…
Kerana ingin mengadu kepadanya…
Sambil bercakap awak menangis…
Hinggalah sampai…kehabisan kredit…
Lepas tu awak…matikan handphone…
Awak menangis sepuas-puas hati…
Sampai bengkak mata awak…
Sungguh tragis malam itu…
Sambil buat kerja depan komputer…
Sambil air mata berlinangan…
Kat pipi awak…yang comel tu…

Awak…kawan-kawan awak…cuba tenangkan awak…
Semuanya marah…pada saya…
Awak…2 jam selepas itu…
Saya sms awak…kerana rasa tak sedap hati…
Dan menyatakan…itu semua cumalah April Fool…
Nasib baik laa…awak on balik handphone awak…
Kalau tak tak tahu laa…ape yang akan terjadi nanti…

Awak…awak tanya pada saya…
Betul ke semua ini…hanyalah sekadar…
Satu gurauan…ataupun ianya benar-benar terjadi…
Saya menegaskan ianya hanyalah satu gurauan…
Buat awak yang amat saya sayangi…

Bersambung…

Hinggalah pada satu hari...
Awak tanya pada saya…dah ade awek ke belum...
Saya cakap takder…tapi saya pernah jatuh cinta....
Malangnya semuanya tak menjadi…
Lepas tu saya lak tanya awak…
Awak camna…dah ade boyfriend ke…
Awak bagitau dulu ade…tapi sekarang dah putus…
Nampaknya ade can lah saya…
Orang kata perempuan…kalau baru putus…
Senang nak dapat…



Awak…awak kata awak dah mula sayang pada seseorang…
Saya faham maksud awak…
Saya jadi tak keruan…lantas saya beri alasan…
Biasanya perempuan akan pulang…
Ke pangkuan kekasih lama…
Tapi awak bagi alasan…tak nak balik dengan kekasih lama…
Pasal awak dengan dia adalah sebaya…
Dan masing-masing mempunyai pendirian yang berbeza…
Awak jugak dah bersumpah takkan pilih…
Lelaki yang sama umur lagi…

Awak…tanpa saya sedari…
Saya kata saya suka awak…walhal saya sendiri tak pasti…
Apakah perasaan sebenar terhadap awak…
Yang saya tahu awak bukanlah citarasa saya…

Awak…sejak dari itu…
Kita jadi makin rapat…awak telah pun luahkan…
Segala-galanya pada saya…
Yang sememangnya awak amat meyayangi diri ini…
Satu hari awak tak sms saya…leh sasau dibuatnya…

Awak…awak kata awak mula tertarik pada saya…
Semenjak dari semester 1 lagi…selama ini awak hanya…
Perhatikan saya dari jauh…hinggalah sekarang…
Baru awak dapat luahkan pada saya…

Awak…awak juga dah ceritakan satu rahsia…
Yang sememangnya saya tahu…
Tapi saya tak mungkin dapat mengingatinya lagi…
Jika awak tak ceritakannya…pada saya…
Rupanya awaklah yang duduk sebelah saya…
Dalam bas…semasa minggu suiakenal…
Awak juga satu kuliah dengan saya…masa semester 1…
Tapi saya tak perasan pun…
Dan awak juga kata…masa tu…
Saya tak pandang pun awak…

Awak…lepas awak ceritakan semua itu…
Barulah saya dapat mengingatinya…
Itupun sikit-sikit aje…
Pasal saya tak pernah pandang pun pada awak…

Awak…awak buat saya rasa serba-salah…
Pasal saya sendiri pun tak pasti lagi…
Hati ini boleh terima awak…ataupun tidak…
Tapi saya dapat rasakan sesuatu…
Mungkinkah kita telah ditakdirkan bersama…
Mungkin juga awaklah jodoh saya…
Saya pun tak tahu…kenapa saya boleh terfikir…
Sampai ke situ…biarpun perjalanan hidup kita…
Masih jauh…dan kita pun baru aje kenal…
Kita masih lagi belum saling mengenali…
Di antara diri masing-masing…

Awak…awak telah membuat diri saya berubah…
Dari hari ke hari…saya dapat rasakan…
Aura cinta yang keluar…dari dalam diri saya…
Semakin hari…semakin kuat…
Tapi pada masa yang sama…saya masih keliru…
Saya masih pelik…apa dah jadi dengan diri saya…
Betulkah ini aura cinta…yang sebenar-benarnya…
Dari seorang lelaki…yang sedang memburu cintanya…
Bila saya pandang awak…
Saya rasa takde apa-apa yang menarik tentang awak…
Pasal saya pasti…awak bukanlah gadis impian saya…
Tapi bila awak menyepi…walaupun seketika…
Saya rasa…macam tak sempurna hidup ini…
Setiap masa saya terbayang wajah awak…
Sampai terbawa-bawa dalam mimpi…
Inikah yang dikatakan cinta…yang sebenar-benarnya cinta…
Inikah yang dikatakan cinta sejati…
Yang lahir dari hati seorang lelaki…
Yang ingin mencintai…seorang gadis…
Dengan penuh keikhlasan…

Bersambung…

Awak…3 semester lepas…
Kita naik bas sama-sama…Awak duduk sebelah saya
Pakai baju kurung putih bunga-bunga merah…
Awak sapa saya…saya jawab ala kadar aje…
Sebab dalam hati saya tak selesa…kalau boleh awak duduk sorang pun takpe…
Biar saya duduk tempat lain…

Awak…lepas peristiwa tu…
Saya dah tak jumpe awak lagi…
Tapi…tak sangka lak kita satu kuliah…
Awak perasan saya….tapi saya tak perasan awak…
Sampai hujung semester…


Awak…2 semester sudah berlalu…
Kita bawa haluan masing-masing…
Saya pun dah tak ingat awak…
Nama awak pun saya tak tahu…

Awak…semester 3…
Awak sms saya…entah dari mana…
Awak dapat number saya…
Tak sangka lak satu kuliah lagi…
Paling best awak satu group dengan saya…
Tapi saya still tak tahu…
Sapa yang sms saya…

Awak…hari pertama perjumpaan group…
Awak menggelabah cari saya…
Sebab awak tak kenal saya…
Awak cuma tau nama aje…
Itupun rujuk senarai nama dari lecturer…

Awak…masa jumpe…awak cam saya…
Tapi awak buat don’t know je…saya lak tak cam awak…
Saya sebut nama awak…
Macam yang awak bagitau dalam sms…
Sorang groupmate sebut nama lain pada awak…
Saya confuse, tapi aargh…lantaklah!!
Tersilap kot…atau saje pakai nama lain…
Walaupun begitu…saya rasa semacam je bila pandang awak…
Lepas hari tu…kadang-kadang, tetiba aje saya terbayang wajah awak…

Awak…hari kedua perjumpaan group…
Awak datang lambat…buat saya ternanti-nanti…
Akhirnya awak datang juga…
Masa discussion…saya jeling-jeling pandang awak…
Tapi saya tak perasan ape-ape tentang awak…
Dalam hati saya kata…kalaulah awak sudi jadi awek saya…
Bahagianya rasa…macam dunia saya yang punya…
Tapi nampak gaya…macam susah je nak tackle…

Awak…seminggu kemudian saya sms awak…
Mintak hasil kerja…awak punya…
Janji jumpe masa kuliah…biarpun kuliah dah cancel…
Awak…berkejar-kejar saya nak jumpe awak…
Sampai-sampai awak dah terpacak depan class…
Saya senyum kat awak…awak senyum kat saya…
Awak says hi….saya says hi juga…
Saya tanya lama tunggu….awak jawab taklah baru je sampai…
Awak bagi ape yang saya nak…saya dapat ape yang awak bagi…
Lepas bagi awak nak balik…sebab takut terlepas bas…
Sambil jalan awak pandang saya…
Dan awak lemparkan senyuman yang menawan…
Yang tak mungkin saya lupakan…

Awak…tak semena-mena awak patah balik…
Pasal bas dah penuh…saya cakap tunggu bas lain…
Hehe…ade can nak sembang dengan awak…
Tapi sayang baru nak mula…bas dah sampai…
Tanpa buang masa…sekali lagi kita naik bas sama-sama…
Orang punyerlah ramai…lepas awak naik…saya lak naik…
Awak berdiri depan tv…saya lak duduk atas dashboard…
Masa bas jalan…saya asyik pandang awak…
Awak perasan…n rasa segan…lepas tu lari masuk ke dalam…
Sampai kolej saya turun...tapi awak tak turun lagi…
Pasal belum sampai ke destinasi…

Awak…seminggu kemudian…
Saya sms awak…janji nak pulangkan cd…
Awak setuju jumpe saya masa kuliah…
Kita sama-sama datang awal…
Saya bagi barang awak…awak ucap terima kasih…
Saya balas sama-sama…tak sempat nak sembang lama…
Awak masuk dalam class…takde sapa nak saya bersembang…
So saya sembang dengan mat India kat depan class…
Tapi saya perasan awak curi-curi pandang saya…
Dalam class pun sama…

Awak…15 minit sudah berlalu…
Lecturer tak sampai-sampai…saya bingkas bangun…
Keluar dari class…terus duduk dekat bus stop…
Entahlah…tetiba aje rasa berdebar-debar…
Macam nak gugur jantung ni…
Saya pandang belakang,…ramai lagi yang tak keluar dari class…
Termasuk awak…,5 minit tunggu bas…
Awak datang duduk sebelah saya,…saya pandang depan…
Terus diamkan diri…,awak says hi,…n saya says hi juga…
Lepas tu saya tak ingat langsung dah ape yang kita sembangkan…
Hinggalah bas sampai…

Awak…bermula dari hari itu…
Saya buat cam biasa aje…tapi kebetulan satu hari…
Saya ponteng class…lecturer lak janji nak terangkan pasal soalan final
So…saya sms awak lagi…nak bertanyakan pasal hal tu…

Awak…ingatkan kita hanya sampai di sini…
Tak sangka lak…satu hari tu…
Awak sms saya lagi…awak kata awak demam…
Hari tu satu hari awak tak datang kuliah…
Saya tanya awak…dah pergi klinik…
Awak jawab tak…ubat dah ade…
Tapi awak cakap taknak makan ubat…pasal awak tak suka ubat…
Saya jadi susah hati…saya pujuk awak makan…
Akhirnya awak setuju…Saya rasa lega…

Awak…bermula dari itu…
Kita asyik main sms…macam-macam yang kita bicarakan…
Hinggalah pada satu hari…

Bersambung…